Η διακινηση της μουσικης.

Το συνηθέστερο μέσο καταγραφής και διακίνησης της μουσικής είναι οι σύμπακτοι δίσκοι, πανάκριβα μέσα αποθήκευσης που παρόλη την παγκόσμια μαζική παραγωγή την τελευταία δεκαετία δεν έγινε ακόμα δυνατό με την υπάρχουσα γήινη τεχνολογία να ελαττωθεί το κόστος παραγωγής τους. Αυτό εξάλλου γίνεται φανερό από το γεγονός ότι οι δισκογραφικές εταιρίες, παρόλη την θέλησή τους για το αντίθετο, δεν κατώρθωσαν να ρίξουν ούτε δεκάρα τις τιμές των δίσκων. Η εξωγήινη όμως πειρατική τεχνολογία δυστυχώς είναι πολύ μπροστά και καταφέρνει να παράγει τους δίσκους αυτούς σε ακατανόητο και ύποπτα χαμηλό κόστος. Στην συνέχεια πουλάει περίπου στη δεκαπλάσια τιμή σε σχέση με το (εξωγήινο) κόστος παραγωγής, η οποία όμως καταφέρνει πάλι να είναι ως και δέκα φορές μικρότερη της τιμής που με αγώνα καταφέρνει η γήινη τεχνολογία να φτάσει περιορίζοντας μετά κόπων και βασάνων το κοστολόγιό της. Αυτή η πρακτική φέρνει σε απόγνωση τις αγαθές δισκογραφικές εταιρίες.

Η διακίνηση γίνεται συνήθως από εξωγήινους του πλανήτη Νιγούρα οι οποίοι χαρακτηρίζονται από ένα ιδιαίτερο μελανό χρώμα. Στρατιές γήινων κάνουν ότι μπορούν για να πολεμήσουν τους εισβολείς αλλά αυτοί συνεχίζουν να ξεφυτρώνουν σε κάθε γωνία και να εξαφανίζονται με τρόπους που δεν έχουν ακόμα κατανοηθεί. Σαν να μην έφτανε αυτό, οι εξωγήινοι έχουν αποκτήσει την ικανότητα να καταλαμβάνουν το πνεύμα των γήινων και να τους εξαναγκάζουν να διακινούν οι ίδιοι δίσκους και μάλιστα χωρίς χρηματικό κέρδος. Ο μοναδικός σκοπός αυτών των εισβολών είναι ακόμα δυνατότερα χτυπήματα στις δισκογραφικές εταιρίες.

Η πώληση δίσκων είναι ως γνωστών η βασική πηγή εισοδήματος των καλλιτεχνών. Κάποιοι των οποίων το πνεύμα καταλήφθη από τους εξωγήινους εισβολείς εντούτοις, υπολογίζουν ότι στην πραγματικότητα οι λίγες χιλιάδες πωλήσεις δίσκων σε μια εγχώρια αγορά δεν αποτελεί το πραγματικό εισόδημα των καλλιτεχνών αλλά αυτό προέρχεται από τις ζωντανές εμφανίσεις τους και ότι η μουσική κατάφερε να επιβιώσει και σε εποχές που δεν υπήρχει κανενός είδους δυνατότητα καταγραφής ήχων. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι τότε πρόσβαση στην μουσική είχαν μόνο οι πολύ πλούσιοι. Οι δισκογραφικές εταιρίες αγωνίζονται ώστε η ποιοτική μουσική να είναι κτήμα του περισσότερου κόσμου. Καθώς μάλιστα ως γνωστόν η μουσική εξημερώνει τα ήθη, φροντίζουν και για την προβολή των ποιοτικότερων μουσικών κομματιών.

Κάποιοι άλλοι αφήνουν κακοήθη υπονοούμενα για την συσώρευση πλούτου όπως είναι δυνατή από την διακίνηση της μουσικής που απευθύνεται στην παγκόσμια αγορά. Οι καλλιτέχνες, όμως, αυτοί επιτελούν θεάρεστο και φιλανθρωπικό έργο. Επιπλέον, η σπουδαιότητα του έργου τους και η προσφορά τους στην τέχνη είναι τεράστια και πρέπει να έχουν ανάλογη αμοιβή. Επίσης δίνουν παράδειγμα ζωής και αγώνα στους νέους ανθρώπους, αξίες τεράστιας σημασίας για τον σύγχρονο πολιτισμό.

Οι δισκογραφικές εταιρίες είναι μη κερδοσκοπικές οργανώσεις με σκοπό την διάσωση και διάδοση της μουσικής καθώς και την προσφορά βήματος για την δημοσίευση μουσικής όλων των νέων ποιοτικών καλλιτεχνών. Ως γνωστόν κάθε νέος καλλιτέχνης μπορεί εύκολα σήμερα να κυκλοφορήσει σε δίσκο τα πνευματικά του δημιουργήματα χάρις στην αμέριστη συμπαράσταση των φιλόμουσων αυτών εταιριών χωρίς να χρεώνεται για αυτό και μάλιστα μοιραζόμενος δίκαια τα κέρδη από τις πωλήσεις. Τα πνευματικά δικαιώματα τα κρατάνε στο ακέραιο οι καλλιτέχνες. Οι δισκογραφικές έτσι διασφαλίζουν τον αγαθό θεσμό των πνευματικών δικαιωμάτων.